La forêt enchantée
Une aventure magique au coeur de la nature

Ilétaitunefois,dansunpetitvillage,unejeunefillenomméeÉmilie.Unjour,ellesortitdechezelle,pleinedecuriosité.Lecielétaitd'unbleuéclatant,etlesoiseauxchantaientjoyeusement.Émilieadoraitexplorerlaforêtprèsdesonvillage.Cetteforêtavaituneréputation.Lesanciensdisaientqu'elleétaitenchantée.Onracontaitquedesféesetdescréaturesmerveilleusesyhabitaient.Maispersonnen'osaits'yaventurerseul.
Émilie,pleinedecourage,décidad'entrerdanslaforêt.Enmarchant,elleressentaituneénergiedouceetmagiqueautourd'elle.Lesarbressemblaientluimurmurerdessecretsanciens.Toutà coup,unbruitétrangeattirasonattention.C'étaitunlégercrissement,commesiquelquechosesedéplaçaitdanslesfeuilles.Curieuse,Émiliesedirigeaverslebruit.
Elledécouvritunpetitlapin,aupelageblanccommelaneige,quisemblaitperdu.Lesyeuxdulapinbrillaientd'unelumièredorée.Émilies'approchaprudemment.Bonjour,petitlapin!Pourquoies-tuseulici?demanda-t-elledoucement.Lelapinlevalesyeuxetréponditd'unevoixmélodieuse:Jemesuiségaré.Jecherchaislafleurdel’étoilescintillante,maisjenepeuxpaslatrouver.
Émilie,fascinée,voulaitaiderlelapin.Jevaist'aider!s'exclama-t-elleavecenthousiasme.Ilscommencèrentleurvoyageensemble.Lelapin,nomméLuma,expliquaqu’ilfallaittraverserquatrevalléespouratteindrelafleurmagique.Cettefleurétaitspéciale.Ellefaisaitbrillerlesétoilesdanslecielnocturne.Émilierêvaitdelavoir.Enmarchant,elleremarquaitlabeautédelaforêt.Lesarbresétaienthauts,etlesfleursdetouteslescouleursdansaientaurythmeduvent.
Toutà coup,ilsarrivèrentdevantunerivièreargentée.L'eauscintillaitsouslalumièredusoleil.Maisilyavaitunproblème.Larivièreétaitlargeetrapide,etÉmilienesavaitpascommentlatraverser.Commentallons-nouspasser?demanda-t-elle,unpeuinquiète.Lumaavaituneidée.Ilfauttrouverlepontarc-en-ciel!dit-ilavecunsourire.Émilieétaitémerveillée.Unpontarc-en-ciel!Çadevaitêtremagnifique!
Regardelà -bas!s'écriaLuma.Émiliesuivitleregarddulapinetvitunphénomèneincroyable.Unpontdecouleursbrillantessedressaitau-dessusdelarivière.Lescouleursdansaientcommedesfeuxd'artifice.Émilien'hésitapas.Elles'élançasurlepontavecLumaà sescôtés.Enmarchant,ellesentitunejoieimmense.C'étaitcommesilepontlaportaitverssesrêves.
Del’autrecôté,desbruitsderiresetdechantssefaisaiententendre.ÉmilieetLumas'avancèrentplusloin.Ilsdécouvrirentungroupedepetitesfées,toutesdelumièresetderires.Bienvenue!dirent-ellesenchœur.Lesféesavaientdesailesscintillantesetdesrobesfaitesdepétalesdefleurs.Émilie,émerveillée,lesregardaitavecdesyeuxécarquillés.Nouscherchonslafleurdel’étoilescintillante!expliquaÉmilie.
Unedesfées,nomméeLila,sourit.Ah,lafleurestproche!Maisilfautuncœurpurpourl’atteindre.Es-tuprêtepouruneépreuve?Émiliehochalatêteavecdétermination.Ellesavaitqu'ellepouvaitlefaire.Lesféessemirentencercleautourd’ÉmilieetLuma,etcommencèrentà chanterunemélodiedouce.Lessonsflottaientdansl’air,créantuneambiancemagique.
Pouratteindrelafleur,tudoisprouvertavaleur.Quelactedebontéas-tuaccompli?demandaLila.Émilieréfléchit.Ellesesouvintdesongrand-pèremalade.Elleavaitpassédesjoursà l’aider.J’aiaidémongrand-père.Jeluilisaisdeshistoiresquandilétaitmalade,répondit-elleavecsincérité.Lesféeséchangèrentdesregardscomplices.C'estunactedebonté!s'exclamauneautrefée.Ellesemità volerautourd’Émiliedansunedansejoyeuse.
Lesfées,ravies,sortirentunepetitecléétincelanteetluidirent:Cettecléouvrelecheminverslafleur.Suis-nous!ÉmilieetLuma,émerveillés,suivirentlesféesà traverslaforêtenchantée,sepréparantà découvrircequel’avenirleurréservait.
Ilss’éloignèrentversunevalléelumineuse,légèresetpleinesd’espoir,prêtesà vivrelamagiequilesattendait,lafleurdel’étoilescintillanten’étaitplustrèsloin...LesféesconduisirentÉmilieetLumaà traversdessentiersoubliés.Lesarbres,majestueux,formaientundômedefeuillageau-dessusd'eux.Undouxparfumdefleursflottaitdansl’air.Émilieadmiraitlescouleursvivesquil’entouraient.Chaquepasqu’ellefaisaitl’emmenaitplusprèsdelafleurdel’étoilescintillante.
Aprèsquelquesminutesdemarche,ilsarrivèrentà uneclairièrebaignéedelumière.Aucentre,unefontaineétincelantedansaitsouslesoleil,età côté,lafleurdel'étoilescintillantesetenaitdanstoutesagloire.Sespétalesbrillaientcommedesétoiles,etellesemblaitvibrerd'uneénergiedouceetchaleureuse.
Regarde,Émilie!s'exclamaLuma,sesyeuxs’illuminantdejoie.Émilies'approchalentementdelafleur.Chaquepetitpasfaisaitbattresoncœurplusfort.Ellen’avaitjamaisvuquelquechosed’aussimagnifique.Lesféesl’encourageaient,leurspetitesvoixrésonnantcommedesclochesjoyeuses.
Tul’astrouvée!Maintenant,pourlatoucher,tudoisfaireunvœupuretsincère,expliquaLila.Émilieréfléchitunmoment.Ellevoulaittantdechoses,maisunepenséetraversasonesprit.Ellevoulaitvoirsongrand-pèresouriantetenbonnesanté.Jesouhaitequemongrand-pèreguérisseetretrouvelesourire,murmura-t-elle,lavoixrempliedetendresse.
Instantanément,lafleursemità brillerintensément.UnelumièredouceenveloppaÉmilie,Lumaetlesfées.Émilieressentaitunechaleurdoucel’envahir,commeuncâlinréconfortant.Tonvœuestpur,etilseraexaucé,chantèrentlesféesenharmonie.
Lalumières’intensifia,etÉmiliefermalesyeux,émerveilléeetunpeunerveuse.Puis,enunclind'œil,elleseretrouvaà côtédesongrand-père,dansleurpetitsalon.C'étaitcommeunrêve.Songrand-pèreétaitlà ,souriant,etsesyeuxbrillaientd'amour.Émilie!Montrésor!dit-ilenl’ouvrantlesbras.Émiliecourutverslui,lecœurdébordantdebonheur.
Grand-père!Tuesguéri!s'exclama-t-elle,leslarmesdejoiecoulantsursesjoues.Oui,mapetite,grâceà toi.J'aieuunrêvespécial,etjemesuissentimieux,répondit-il,lavoixdouce.Émiliecompritalorsquelamagiedelaforêtenchantéeavaitvraimentchangéleurvie.
Elleseretourna,espérantrevoirLumaetlesfées.Maisilsavaientdisparu,nelaissantderrièreeuxqu’unparfumfloraldouxetunelégèrebrumescintillante.Émiliesutalorsquel’aventuredanslaforêtétaitréelle,quelamagieexistait.
Chaquejour,aprèscela,Émilievintrendrevisiteà songrand-père,luiracontantsesaventures,deshistoiresdeféesetdelapinsmerveilleux.Laforêtenchantéeétaitdésormaisunendroitspécialpourelle,unlieuoùlesrêvesdevenaientréalité.
Lesanciensduvillageparlèrentlongtempsdel’histoired’Émilie.Ilsracontèrentcommentunejeunefillecourageuseavaittrouvélafleurdel’étoilescintillante.Lesenfantsvenaientécouter,lesyeuxpétillantsd'émerveillement.Etchaquefoisqu’Émiliepassaitprèsdelaforêt,ellesouriait,sesouvenantdesriresdesféesetdesonamiLuma.
Ainsi,Émiliecompritquelamagien’étaitpasseulementdanslesfleursoulesfées,maisdansl'amouretlabontéquenouspartageons.Ellecontinuad'explorer,d'apprendreetsurtout,derêver.Etlesétoiles,chaquenuit,brillaientunpeuplusvivementdansleciel,commeunrappeldelaforêtenchantéeetdesmerveillesqu'ellecontenait.