Le prince et la grenouille
Une aventure inattendue dans un monde magique

Dansunroyaumelointain,unprincenomméHenrisetenaitaubordd'ungrandbassin.Ilétaitunjeunehommecharmant,avecdescheveuxdorésetunsourirequipouvaitfairefondreuncœurdepierre.Maiscejour-là ,ilétaittrèsmalheureux.Sonpère,leroi,avaitdécrétéqu’ildevaittrouveruneprincesseà épouser.Cependant,Henrinevoulaitpasd'unmariagearrangé;ilrêvaitd'aventuresetdeliberté!Alorsqu'ilsoupiraitetregardaitlesnénupharsflottersurl'eau,quelquechosed’étrangeseproduisit.Unepetitegrenouille,auxyeuxbrillantsetà lapeauverte,sautahorsdel'eauetatterritjustedevantlui.Bonjour,princeHenri!ditlagrenouilleavecunevoixdouce.Henri,surpris,fitunbondenarrière.Commentsais-tumonnom?demanda-t-ilenplissantlesyeux.Lagrenouilleluisourit.Jesuisunegrenouillemagique,etj'aiunserviceà tedemander.Situm'écoutes,peut-êtrequejepeuxt'aider!Henri,bienqu'ilsoitperplexe,étaitintrigué.
Qu'est-cequetuveux?demanda-t-il.
Jeveuxêtreunprince,toutcommetoi!réponditlagrenouilleensetenantdevantlui,lesyeuxbrillantsd'espoir.Henriéclataderire.Unegrenouillequiveutêtreunprince?C'estlachoselaplusdrôlequej'aientendue!Lagrenouille,cependant,neplaisantaitpas.Situm'embrasses,jevaismetransformerenunprince.Ensemble,nouspourrionsvivredegrandesaventures!
Henriréfléchituninstant.Ilaimaitl'idéed'aventures,maisembrasserunegrenouille?Celasemblaitunpeutrop...gluant.
Maislagrenouillecontinuadeparler.Penseà cequenouspourrionsfaire!Nouspourrionsexplorerdeschâteaux,rencontrerd'autrescréaturesmagiquesetpeut-êtremêmesauverdesprincessesendétresse!
Cettepenséeréjouitleprince.Ilsemoquaitdelui-mêmepouravoirpeur.Pourquoipas?Ilavaittoujoursvouluvivreunevied'aventure!Finalement,ilpritunegranderespirationets'approchadelagrenouille.Avecunpetitclind'œil,ill’embrassa.
Àcetinstant,unéclairdelumièrejaillitautourd'eux.Lagrenouillesemità brilleret,dansuntourbillonmagique,ellesetransformaenunprinceséduisant,portantdesvêtementsétincelants.Henriétaitstupéfait!Leprincetransformésourit.Merci,Henri!Maintenant,jem'appelleLéon!Jesuisleprinced'unroyaumevoisin,maisjesuisdevenugrenouilleà caused'unemalédiction!Etmaintenant,nousallonsnousamuser!
Henri,quiétaitmaintenantravi,dit:Bien,Léon,quedevrions-nousfaireenpremier?Léonréfléchitetrépondit,Nousdevonsd'abordtrouverundragon!Ilsontdestrésorsincroyablesetj'aitoujoursvouluvoirundragondeprès.Qu'enpenses-tu?
Celasembleparfait!ditHenrienriant.Lesdeuxprincespartirentensemble,remplisdejoieetd'excitation.Ilstraversèrentforêts,montagnesetrivières,s'amusantà discuterdeleursrêvesetdeleursespoirs.Maisbientôt,ilssesontretrouvédansunegrottesombre,etuneombregéanteseprofila.Undragonénorme,avecdesécaillesrougesetdesyeuxscintillants,setenaitdevanteux.
HenrietLéonsefigèrent,maisledragonnelesattaquapas.Aulieudecela,ilbaillalentement,puismurmura:Quioseentrerdansmonsanctuaire?Lesprinces,bienquenerveux,seprésentèrent.
Noussommesdesprincesà larecherched'aventuresetd'untrésor,expliquaHenri,soncœurbattant.Ledragonsemità rire.Desprinces?Vousêtesdrôles!Maissivousvoulezuntrésor,vousdevezd'abordrépondreà uneénigme!
HenrietLéonseregardèrent,soulagésdeconstaterqueledragonn'étaitpashostile.D'accord!Quelleestl'énigme?demandèrent-ilsenchœur.Ledragonfermalesyeux,réfléchissantlongtemps.Voicil'énigme:jeneparlepas,maisjedislavérité.Quisuis-je?
Lesprincesgrattèrentleurstêtes,perplexes.Cetteaventurecommençaità êtrebienplusféroceetdrôlequ'ilsnel'avaientimaginé!
Latensionmontaetl'énigmefitfrémirleuresprit,maisilssavaientqu'ilsdevaienttrouverlaréponse!Lesprinces,HenrietLéon,seregardèrentavecunelueurd'excitationetdeperplexité.Jeneparlepas,maisjedislavérité.Quisuis-je?répétaledragond'unevoixprofonde.Ilscommencèrentà chercherdansleurmémoire,réfléchissantà toutesleschosesquipouvaientcorrespondreà l'énigme.Soudain,Léoneutuneidée.Peut-êtrequec'estunmiroir!s'exclama-t-il.Unmiroirneparlepas,maisilreflètelavéritédecequenoussommes!
Ledragonouvritlesyeux,impressionné.Trèsbien,jeuneprince!Laréponseestjuste!avecunsourire,ilsemità rireetlesprincesétaientcontents.
Maintenant,jevaisvousdonneruntrésor,commepromis!Ledragonsetournaetsoufflaunegrandeflammequiilluminalagrotte.Devanteuxapparutunmagnifiquecoffreremplidepierresprécieusesbrillantesetdepiècesd'orquiscintillaientdanslalumière.
Wow,c'estincroyable!s'écriaHenri,sesyeuxpétillantsdejoie.Léon,toutaussienthousiaste,s'approchaducoffreetdit:Regarde,desrubis!Etlà -bas,desémeraudes!Lesprincesprirentquelquestrésorspoureux,maisledragonleurdit:N'oubliezpasdepartageravecceuxquienontbesoin.Unvraiprinceaidesonpeuple!
HenrietLéonacquiescèrentavecrespect.Ilsremercièrentledragonetprirentladécisiondepartirversleurroyaumepourpartagerlarichesse.Enchemin,ilscontinuèrentderireetdeseraconterdeshistoiressurleursviesetleursrêves.
Alorsqu'ilstraversaientlaforêt,ilsrencontrèrentunevieillefemmequiavaitl'airtristeetfatiguée.Henri,sesouvenantdesmotsdudragon,s'approchad'elle.Bonjour,madame!Pourquoiêtes-voussitriste?
Jesuispauvreetjen'airienà manger,répondit-elle,enregardantparterre.HenrietLéonéchangèrentunregardetLéonditavecassurance:Nousavonstrouvéuntrésor!Prenezcequevousvoulez!Lavieillefemmeouvritlesyeuxengrand.Oh,vraiment?
Henriouvritlecoffreetlaissalafemmechoisirquelquespierresprécieuses.Ellepleuradebonheuretlesremerciamillefois.Ellelesbénitaussi,souhaitantqueleuraventuresoitpleinedesuccèsetdejoie.
Finalement,lesdeuxprincesarrivèrentaupalais,accueillisparunegrandecélébration.Leurfamilleetleursamisétaientlà ,curieuxd'entendreleurincroyableaventure.Ilsracontèrentl'histoiredudragon,del'énigmeetdelavieillefemme.
Leroi,fierdesonfils,dit:Henri,tuesvraimentunprincequisaitfairepreuvedegénérositéetdecourage!Léon,souriant,ajouta:Oui,etjesuisheureuxd'êtretonami,Henri.Ensemble,nousavonsvécuunebelleaventureetaidéquelqu'undanslebesoin!
Cettenuit-là ,lesprincescélébrèrentavecungrandfestin,goûtantdedélicieuxplatsetriantavectousleursamis.Ilssavaientqu'ilsavaientfaitnaîtreunebelleamitiéetqu'ilscontinueraientà vivredesaventuresensemble.
Etc'estainsiqueHenri,leprincefatiguédesarrangements,trouvanonseulementdestrésors,maisaussiunamipourlavie.
Etainsi,HenrietLéonvécurentdenombreusesautresaventures,chacunplusdrôleetmagiquequeleprécédent,toutenutilisantleurrichessepouraiderleurpeupleetpartagerlajoie.
Ilsrestèrentlesmeilleursamisdumonde,prouvantqueparfois,unegrenouillepeutvraimentchangerlavied’unprince.Etilsvécurentheureuxpourtoujours.