Les rythmes de l'été
Une mélodie de souvenirs et de rêves

L'étéestunesaisonrempliedecouleursetdesons.Lesrayonsdusoleildansentjoyeusementsurlesfeuillesdesarbres,créantdesombresquisemblentjouer.L'airestchaudetdoux,avecunlégerparfumdefleurs.L'odeurdesbarbecuesflottedansl'air,mêléeà celledel'herbefraîchementcoupée.Lesriresdesenfantsrésonnentdansleparcvoisin.Onpeutpresqueentendrelemurmuredesvaguessurlaplage,commeunechansond'étéquines'arrêtejamais.
Unmatind'été,c'étaitilyadesannées,Mathilde,unepetitefilleavecdescheveuxbouclésetdesyeuxpétillants,setenaitsurlaplage.Elleregardaitlesvaguess'écraseravecdescrisdejoie.Sespiedsdanslesable,elleétaitdanssonmondeamusant.Lesoleilbrillait,etelleavaitdesglacesà lafraisequicoulaitsursesdoigts.Regarde,maman!cria-t-elle,enmontrantuneétoiledemerqu'elleavaittrouvée.Lessouvenirsdecejour-là sontgravésdanssoncœur,commeunebellemélodiedel'été.
Maisl'éténes'arrêtepaslà .Desannéesplustard,Mathilde,maintenantadolescente,sesouvenaitdecettejournée.Elleétaitassisesurletoitdesamaison,avecsesamis.Lecielétaitorangeetviolet,etlesondesriresremplissaitl'air.Ilsparlaientdeleursrêves,deleursprojets.Jeveuxvoyagerautourdumonde!s'exclamaLéo,ensouriantgrandement.Lesétoilescommençaientà briller,etMathildesedisaitquelavieétaitcommeunedanse.Lesrythmesdel'étécontinuaientdel'inspirer.
DanslessouvenirsdeMathilde,chaqueétéétaituneaventure.Ladouceurdelabrisemarine,lesjeuxdanslejardin,etlessoiréespasséesà chanterautourdufeu.Lesflammescrépitaient,illuminantlesvisagessouriantsdesesamis.N’oubliezpasl'étéprochain!disaitsouventLaura,lavoixpleined'enthousiasme.Cesmotsrésonnaientcommeunepromesse,commeunechansonqu'onattendchaqueannée.
Etpourtant,dansunautremomentdesavie,Mathildesetenaitsousungrandarbre.Elleétaitdevenueadulte,leregardtournéverslepassé.Lamélodiedesenfantsjouant,lesriresauloin,luirappelaientsonenfanceinsouciante.Ellesesouvenaitdesesparentsquil'appelaientpourledîner.Mathilde,viensmanger!disaitsamère,avecunedoucemélodie.Lanostalgiel'envahissait,etellesesentaitheureuseettristeà lafois.
Elleselevaetsemità marcher.L’herbeétaithumidesoussespieds,etlebruitdesoiseauxremplissaitl'espaceautourd'elle.Chaquepasluirappelaitunmoment:laplage,lesrires,lesrêvespartagésavecsesamis.Mathildenepouvaitpass'empêcherdesourireenpensantà cessouvenirsprécieux.
Puis,unautreété,elleseretrouvaà unfestivaldemusiqueenpleinair.Elledansaitsouslecielétoilé,lamusiquebattantdanssoncœur.Leslumièresclignotantescréaientuneambianceféerique.Ellesesouvintdesparolesd'unechansonqu'elleadoraitquandelleétaitjeune.C'étaitunemélodied'été,pleinedepromessesetdeliberté.Toutsemblaitpossibledanscemoment-là ,toutcommelesjoursd'enfance.Mathildeétaitentouréedesesamis,etellesesentaitvivante,commeunebulledebonheurdansunmondemagique.
Lesrythmesdel'éténesontpasseulementunemusique,maisuneexpériencesensorielle.Chaquemoment,chaquesouvenir,chaquesensationapportaitunetouchedemagie.L'étéétaitunlivredecontes,pleind'histoiresà raconter.Mathildesavaitquetantquelamusiquecontinueraitdejouer,lessouvenirsd'étévivraientenelle,entrelaçantlepasséetleprésentdansunedanseéternelle.Unsoird'été,aprèsunjourensoleillé,Mathildesetenaitdanssacuisine.Ellepréparaitdesbeignetsavecsagrand-mère.Leparfumsucréflottaitdansl’air,etellesriaientensemble.Sagrand-mèreluiracontaitdeshistoiresdesonpropreété,desaventuresd’autrefois.Mathildeécoutaitattentivement,captivéeparchaquemot.Àcemoment-là ,elleacomprisqueleshistoiressetransmettentcommeunemélodiedouceà traverslesgénérations.Lacuisineestdevenueunlieudesouvenirspartagés,unpointdeconnexionentrelepasséetleprésent.
Desannéesplustard,Mathildeétaitpartiepourl’université.Unsoir,lorsqu’ellerentraitchezellepourlesvacancesd'été,toutescessensationsd'étéaffluèrentenelle.Ellesesouvenaitdelachaleurdusoleilsursapeau,desbarbecuesavecdesamis,etdesnuitsétoiléespasséesà parler.Ellesetenaitsurleperrondesamaison,lesbrasouverts.Jesuisenfinchezmoi!s'écria-t-elle.Lesenfantsduvoisinagejouaientauballon,etcelaluirappelasapropreenfance.Toutsemblaitimmuable,etpourtant,elleavaitchangé.
Àunautremoment,Mathildeorganisaitdesvacancesd'étéavecsesamis.Ilsavaientchoisiunpetitvillageà lacampagne,loindelaville.Pendantlajournée,ilsexploraientleschampsdefleurssauvages,etlesoir,ilss'asseyaientautourd'unfeudecamp.Lanuit,unebrisefraîchecaressaitleurpeau,etlalumièredesétoilesilluminaitleursvisagesjoyeux.Raconte-nousunehistoire,Mathilde!demandaLéo,lesourireauxlèvres.Ellesemitalorsà raconterunehistoired'aventuresurunpirateetuntrésorcaché.Lesriresrésonnaientdansl'aircommeunedoucemélodied'été.
Puis,unétéfroidd'unautremonde,Mathilderegardaitlapluietomber,assisedanssonsalon.Ellefeuilletaitunlivredesouvenirs,remplidephotosetd'ancienneslettres.Chaquepageracontaitunehistoire.C'estincroyablecommentl'étépeutnousfaireressentirtantd'émotions,pensa-t-elle.Lanostalgiel'étreignait,maisdanssoncœur,ellesavaitquecesmomentscontinuaientdevivreà traverselle.Chaquesourirepartagé,chaqueinstantvécu,chaquerirecomplicefaisaitvibrersonâmecommeunechansonméconnue.
Elleselevapourfaireuntourdanslejardin,lesfleursétaientencorelà ,maislescouleursétaientplusdouces,commeunsouvenirflou.Elleseremémoralesétéspassés,lesrituelsquiserenouvelaientchaqueannée.Lesbarbecuesfamiliaux,lesrandonnéespourcueillirdesfruits,chaqueinstantsemblaitêtregravédanssoncœur.Mathildeserenditcomptequecessouvenirsseraienttoujoursunepartiedesavie,peuimporteoùelleirait.