Il topo di campagna e il topo di cittÃ
Dove viviamo fa la differenza!

C'eraunavoltauntopodicampagnaeuntopodicittà .Questiduetopieranomoltodiversi,maanchemoltosimili.Iltopodicampagna,chiamatoTito,vivevainunbelcampopienodifiorieerbaverde.Ognimattina,Titosisvegliavaconilcantodegliuccellieilprofumodeifiori.Ilsuomondoeraungrandeparcocontantiamici:conigli,uccelliepersinounavolpesimpatica,maunpo'spaventosa.
Dall'altraparte,nellagrandecittà ,c'eraunaltrotopodinomeCarlo.Carlovivevainunbuconelmurodiunristoranteaffollato.Ognigiorno,Carlosentivailrumoredellemacchine,ilprofumodelciboe,avolte,anchelegridadeituristi.Lasuavitaerapienadiavventure,maanchedipericoli.Igattigrigicorrevanoneivicolieletrappolepertopieranoovunque.
Ungiorno,TitodecisedivisitareCarlo.Vorreivederelatuavita!disseTito.Carlosorriseerispose,Vabene!Vuoivenireafartiungiroincittà ?.Così,Titopreseilsuocappellodipagliaepartìperlacittà .
QuandoTitoarrivò,fucolpitodatutto.Lestradeeranolargheepienediautomobili.Lagenteerasempredifretta.Chepostostrano!pensòTito.Lì,Carlologuidava.Guarda,Tito!Questoèungranderistorante.Quic'èsemprecibo!.Titovidedeipiattienormipienidipasta,carne,eformaggi.Sileccòibaffi!
Ma,mentreCarlomangiavaunpezzodiformaggio,Titonotòungattogrigioinunangolo.Attento!gridòTito.Carloriseedisse,Nontipreoccupare!Vivoqui,conoscotuttiigatti!.
Dopopranzo,CarloportòTitoavedereinegozi.Quicisonomoltecose!disseCarlo.Titovidevetrinepienediabbigliamentoegiocattoli.MaTitosisentivaunpo'triste.Iononhomaivistounavetrina!disse.Nellacampagna,cisonosolofioriealberi.Lavitaèmoltosemplice,maanchemoltobella.
Sì,risposeCarlo,maquicisonoanchepericoli!Cisonotrappolepertopiegatticattivi.Nonèfacilevivereincittà !.
Così,lagiornatacontinuòconTitocheesploravalacittà .Ogniangoloeraunasorpresa!MaTitocominciòasentirsistanco.Vogliotornareacasa!disse.CarlocompreseeportòTitoafareungironelparcodellacittà ,unpiccoloangoloverdetraigrattacieli.Ancheseilparcoerapiccolo,Titosisentìmeglio.Qui,c'eranoalberiefiori,ederapiùtranquillo.
Guarda,Tito,cisonoanchepiccioniqui!disseCarlo.Titorise:Incampagnacisonosolopiccioni!Maquisonomoltopiùgrossi!
Dopoavervistoilparco,TitocapìchelavitadiCarloeramoltodiversadallasua.Mac'eraqualcosadispecialeinentrambiimondi.Titoamòlafelicità deivicoli,mentreCarloamòlatranquillità delcampo.
Quandofutempoditornareacasa,TitosalutòCarlo.Grazieperlavisita!Lamiavitaèsemplice,maèbella!.Carloannuìedisse:Elamiavitaèpienadiavventure,maèanchepericolosa!Dobbiamoapprezzareentrambelenostrevite!.Così,iduetopisisalutarono,ciascunotornandoallapropriacasa,felicidellelorodifferenzeesomiglianze.QuandoTitotornòacasa,pensòmoltoallasuaavventuraincittà .Lacampagnaglisembravapiùbellachemai.Glialberidanzavanonelvento,eilcantodegliuccelliriempival'aria.Titosisedetteinmezzoaifioriesisentìfelice.Lamiavitaècosìcalmaeserena!pensò.Nonhogattipericolosiepossogiocareconimieiamicisenzapreoccupazioni.
IntantoCarlo,acasa,riflettevaanchelui.Guardavafuoridalsuobuconelmuroeosservavaleautochepassavanoegliuominichecorrevano.Lamiavitaèpienadiavventure!pensò.Ognigiornoèunascoperta.Maavolte,mimancalatranquillità .Qui,igattisonosempreinagguatoeilrumoreèforte!.
Ilgiornoseguente,Titodecisediesplorarelacampagnaconunosguardodiverso.Volevanotaretuttelebellezzecheavevavistoacasa.Simiseacorreretraifiorieosservògliuccellichevolavano.Guardacomevolano!esclamòunconiglioamico.Sì!Èbelloqui,nonèvero?risposeTito.
Dall'altraparte,Carlodecisecheavevabisognodiuncambiamento.VolevavedereselacampagnaeradavverocosìbellacomedicevaTito.Così,ungiorno,siavventuròancheluiversoilcampodiTito.Arrivòinunpomeriggiosoleggiatoevideilgrandepratoverde.Lemargheritebianchedanzavanonelvento.Ec'eranofarfallecoloratechevolavanoovunque.
Ciao,Tito!urlòCarloentusiasta.Chepostomagnifico!Titosorriseeloportòavederetutto.Carloguardòglialberialtielepiccolecasedilegno.Ècosìtranquilloqui!disseCarlo.
Sì!Quituttoènaturale!risposeTito,saltandodigioia.
Iduetopipassaronolagiornataesplorando.TitomostròaCarlocomesicorretral'erbaalta,eCarloinsegnòaTitoatrovarecibonascondendosi.Auncertopunto,Carlovideunpiccoloruscello.Possosaltaredentro?chiese.Titorise.Certo!Faiattenzione,però!.
Carlosaltòetoccòl’acquafresca.Wow!Èfantastico!scoprì.Mapoi,colpìunapietraecadde.Titoscoppiòaridere.Seiuntopoavventuroso!esclamò.Carloriseasuavolta.Sì,madevostareattentoallamiacoda!.
Allafinedellagiornata,Carloguardòilcielo.Ilsolestavatramontandoetuttosembravapiùbello.Sai,Tito,disseCarlopensieroso.Lacampagnahaunsuofascino.Ècosìrilassanteetranquilla.Mipiacestarequi!.
Elacittà hailsuofascino!risposeTitoconentusiasmo.Cisonotantipostidavedereetanteavventuredafare!.Così,iduetopicapironocheentrambiimondiavevanocosespecialieuniche.
Quandofuilmomentoditornareacasa,Carlodisse:Dobbiamovisitareinostrimondipiùspesso!Dobbiamoapprezzareledifferenze!Titoannuì.Sì,ognimondoèspeciale.Tuhaiavventure,eiohotranquillità .Maentrambiabbiamoamiciedivertimento!.
Ecosì,iduetopi,unodicampagnaeunodicittà ,tornaronoallelorocase,felicidellelorodifferenzeedellaloroamicizia.Sapevanoche,ancheseeranodiversi,entrambiavevanodellevitericcheesoddisfacenti.
Laloroavventuradimostravacheogniluogohaqualcosadaoffrire,echenonimportadovesivive,l'importanteèsorridereedivertirsi.Lavita,comeungrandepiattodipasta,èfattaditantiingredientidiversi:avventure,tranquillità ,amicieamore.Questedifferenzesonociòcherendelavitainteressanteespeciale.Così,TitoeCarlosipromiserodivisitarsispesso,perscopriresemprenuovecose,eperricordarsicheledifferenzepossonoancheunire.