Il treno panoramico
Un viaggio attraverso paesaggi incantevoli

Unamattinasplendida,ilsolebrillavaeilcieloerablu.MarcoeLuciasisveglianopresto.L'ariaèfrescaeprofumata.Ifiorinelgiardinosonocoloratieluccicanti.Marcoindossaunacamiciabiancaepantaloniblu.Luciametteunvestitogiallochefluttua.Idueamicisonofelicieprontiperun'avventura.
L'avventurainiziaallastazione.Lastazioneèpienadivita.Cisonopersonecheridono,bambinichegiocanoeanzianichechiacchierano.MarcoeLuciaarrivanoconunsorriso.Guardaqueltreno!diceMarco,indicandoiltrenopanoramico.Iltrenoègrandeeverde,confinestregrandielucenti.Sembraunsogno.
Siavvicinanoaltreno.Ilprofumodellegnoedelferroèforte.Sentiquestoodore?chiedeLucia.Marcoannuisce.Entranoneltrenoesisiedonovicinoalfinestrino.Ilorocuoribattonoforteperl'emozione.
Iltrenoparte.Apochimetridallastazione,glialberisimuovono.IlororamidanzanocomesesalutasseroMarcoeLucia.Iltrenoiniziaacorrereveloce.L'ariafrescaentradallefinestre.Marcoalzalebraccia,comeperabbracciareilvento.Questoèfantastico!esclama.Luciaride.
Attraversanocampiverdi.L'erbaèaltaeondeggiante.Cisonofiorigiallierossidappertutto.Marcoguardailpaesaggio.Èmeraviglioso!Giallo,rosso,etantoverde!dice.Luciasorride.Lanaturaèbellissima.
Iltrenocontinuaaviaggiare.Passaaccantoaunlago.L'acquasplendecomeundiamante.MarcoeLuciavedonodelleanatrechenuotanoserenamente.Leanatrefannoquack,quack!esembranofelici.Marcodice:Voglioandareanuotareconleanatre!.Luciaridedinuovo.
Dopounpo',iltrenoentrainunaforesta.Glialberisonoaltiemaestosi.Lalucefiltratralefoglie.MarcoeLuciavedonounpiccoloruscello.L'acquascorrevelocemente,esisenteilrumoredell'acqua.Sembraunamusicanaturale,diceLucia.Marcochiudegliocchieascolta.Sì,èunamusicadolce.
Iltrenoescedallaforestaesalesuunacollina.Dalì,sivedeunpanoramastupendo.Lavistaèsorprendente!Cisonomontagnelontaneenubibianchenelcielo.MarcoeLuciasonoinsilenzio,incantatidallabellezza.Nonvogliochequestoviaggiofiniscamai!diceMarco.Luciasorrideeannuiscedinuovo.
Mailviaggiocontinua.Passanovicinoaunpiccolovillaggio.Lecasesonocolorateehannofiorineigiardini.Lepersonesalutanoiltreno.Ciao!Ciao!lesentonodire.MarcoeLuciaricambianoilsalutocongioia.L'atmosferaèallegraecalda.
Iltrenoviaggiaveloce,eMarcoeLuciaparlanodelleloroavventurefuture.Vogliamovederelemontagne,diceLucia.Eandareinuncastello!aggiungeMarco.Hannotantisognieideeperlaprossimaavventura.Mainquestomomento,sonosemplicementefelici.
Iltrenocontinuaacorrere,eMarcoeLuciaguardanoilmondochescorredavantialoro.Ogniscenografiaèdiversaespeciale.Ognimomentoèpienodiemozioniegioia.Ilviaggioèunico.Lavitaèbella!
Ilsoleèaltonelcielo,eiltrenoriempieilcuorediMarcoeLuciaconfelicità .Hannoscopertounnuovomondo.
Iltrenocontinuaacorreresullerotaie,eMarcoeLuciasonoentusiasti.Dopoavervistoilvillaggio,iltrenoattraversaunpontesopraunfiumebrillante.L'acquaèchiaraerifletteilcieloazzurro.Guardacomeèbello!diceMarco.Luciaguardaesorride.Ilfiumesembraunnastrod'argentochescorretralecolline.Marcoalzalamanoesalutailfiume,mentreiltrenopassaveloce.
Dopoilponte,ilpaesaggiocambiaancora.Icoloridellanaturasonointensi.Cisonocollinericopertedifioriselvatici.Ifioridanzanonelventocomeballerini.Luciaindicaungrandecampodipapaverirossi.Guardaqueipapaveri!Sembranofuochid'artificio!esclama.Marcoannuisceefaungrandesorriso.Ilmondointornoèpienodivitaecolori.
Mentreiltrenocontinua,MarcoeLuciasiaccorgonodiqualcunochesuonaunachitarranelvagoneaccanto.Lamusicaèdolceecreaun'atmosferafestosa.Idueamicisialzanoesiavvicinano.Incontranounuomoanzianoconuncappelloeunalungabarba.Ciao,giovaniavventurieri!Vuoiascoltareunacanzone?chiedel'uomo.MarcoeLuciasisiedonovicinoaluieascoltano.Lavocedell'uomoècaldaeraccontastoriedivecchitempi.Lamusicariempieiltrenoetuttiapplaudonodopoognicanzone.
Poi,iltrenosifermainunapiccolastazione.Èunpostotranquillo,circondatodamontagne.Leparetidellastazionesonodecoratecondisegnidipaesaggi.MarcoeLuciascendonodaltreno,curiosi.L'ariaquièfresca,eiloroocchibrillanodallagioia.
Doveandiamoora?chiedeLucia.Marcorisponde:Andiamoacamminaretraglialberi!Idueamiciinizianoaesplorare.Camminanolungounsentiero,trafioriealberi.Sentonoilcantodegliuccellieilsussurrodelvento.Èunmomentomagico.
Mentrecamminano,trovanoungrandealberoconunagranderadicecheformaunapanchinanaturale.Sisiedonoefannounsospiroprofondo.Questoèilpostoperfettoperriposare,diceLucia.Marcoguardalanaturaesorride.Ètuttocosìbelloetranquillo!dice.
Dopounpo',tornanoallastazione.Iltrenoèprontoperripartire.L'uomochesuonavalachitarraèdinuovosultreno.Inizianoacantareinsieme,etuttisiunisconoalcanto.Lamusicariempiel'ariaeilviaggioriprende.MarcoeLuciasisiedonovicinoalfinestrino,eilpanoramamagicocontinuaascorreredavantialoro.
Mentreilsolecominciaatramontare,ilcielositingediarancioneerosa.MarcoeLuciaguardanoestasiati.Guarda,ilcieloèundipinto!diceMarco.Luciasorrideeaggiunge:Èuncapolavoro!
Iltrenoiniziaatornareversocasa,mailorocuorisonopienidiricordiebellezza.Ognispettacolocheilmondooffreècomeunastoria,eMarcoeLuciahannotuttalavitaperascoltarle.Mentreiltrenoattraversaleultimecolline,lestelleinizianoabrillarenelcielo.L'avventuraèquasifinita,maperMarcoeLucia,continuerà sempreneilorocuori.