La battaglia dei cuccioli
Un'avventura fantastica nel mondo dei cani

C'eraunavolta,inunpiccolovillaggiocircondatodagrandialberiefioricolorati,unamisteriosabattagliainarrivo.Ilsolesplendevaaltonelcieloegliuccellicantavanodolcemente,mainunangolodelparco,icucciolisipreparavanoperun'importantecompetizione.Noneraunacompetizionenormale,malafamosissimaBattagliadeiCuccioli!Questoeventoannualeattiravacucciolidaognipartedelvillaggio,tuttidesiderosididimostrareillorocoraggioelaloroastuzia.
Traicuccioli,c'eranodueprotagonistideltuttodiversi:Bobo,unpiccolobulldogfranceseconuncuoregrandeeunapanciapaffuta,eLulu,unavivacecockerspanielconorecchielungheeuninseparabilesorriso.BoboeLulueranomiglioriamici,mainquestabattaglia,dovevanosfidareglialtricuccioli,cheeranomoltocompetitivi.
“Mamma,nonsonosicurodivolerpartecipare,”disseBobo,scrollandolespalle.“Hopauradiperdere!”
Lulu,conilsuospiritoavventuroso,rispose:“MaBobo!Èsoloungioco!Eseperdiamo,possiamosempredivertirciinsieme!”
Ilbulldogsigrattòlatestaeallafineacconsentì.Così,dopoavermangiatoungrandepiattodicroccantini,siunironoalrestodelgrupponelparco.Icucciolieranotuttieccitati,correvanointondo,abbaiavanoesigiocavanoavicenda.
Finalmente,ilgiuocatorepiùgrande,unelegantepastoretedescodinomeRex,sialzòperspiegareleregole.“Cuccioli!Oggicisarannotresfide!Laprimaèunacorsa!Bisognasaltaresopraicerchiearrivarenelminortempopossibile!”
BoboeLulusiguardaronocondeterminazione.Lacorsainiziò!Icucciolipartironocomedeirazzi,eBobo,nonostantelasuapanciapaffuta,silanciòavanti.“Corri,Bobo,corri!”urlavaLulu,mentresaltavacongraziasopraicerchi.
Maauncertopunto,Bobosifermò,distrattodaunfarfallacolorata.“Guarda,Lulu!Èbellissima!”
“Ohno,Bobo!”Lulusigiròindietro,evideglialtricucciolichelosorpassavano.“Devicorrere,nonfermarti!”
Bobosiscrollòilmuso,siconcentròeripreseacorrere,maeratroppotardi.Allafine,LuluarrivòterzamentreBobo,dopoavertrovatolasogliadellaconcentrazione,tagliòiltraguardocomeunfulmine,maconfermòl'ultimoposto.
“Vabene,Bobo.Nonpreoccupartiperlacorsa.Cisaràlaprossimasfida!”esclamòLulu,cercandodirassicurarlo.Laprossimasfidaeraunquiz:eranecessariorispondereadomandesuicani.Rexiniziòconunadomanda.“Qualèilmiglioramicodell'uomo?”
Boboalzòlazampa!“Io!Io!”
Tuttiicucciolirisero.“No,Bobo,èilcane!”disseRex,divertito.
Lulurisposevelocemente:“Uncane!”Icucciolieranotuttimoltoeccitatiperilquiz.Rexfeceun'altradomanda:“Qualeanimalepuònuotareeamal'acqua?”
Lulu,conunsorriso,risposeveloce:“IlLabrador!”etuttiapplaudivano.Bobo,unpo’confuso,alzòdinuovolazampa:“PossoessereunLabrador?”
Tuttiriseroancoradipiù,eBobocominciòaridereanchelui.Lapressionestavadiminuendo.Infine,Rexchiese:“Qualèilsuonodiuncane?”
“Bau!”risposerotuttiinsieme.Questoful'unicomomentoincuiBoboedLulueranoinperfettasincronia,eicuccioliapplaudironodinuovo.Duranteilquiz,LuluraccolsepuntieBobosidivertìmoltissimo,malacompetizionecresceva.Conquestasfida,Lulueraintesta,maBobostavaancoracercandodicapirecomedivertirsidipiùemenopreoccuparsidelrisultato.
Dopoilquiz,Rexannunciòl’ultimasfida:“Orafacciamounaprovadicreatività!Ognicucciolodeveinventareuntruccoemostrarloatutti!”
Icucciolisimiseroapensare,mentreBobostrizzògliocchi.“Esenonsocomefareuntrucco?”chieseaLulu.
“Provaqualcosadisemplice,Bobo!Possiamofareuntruccoinsieme!”risposeLulu,moltoincoraggiante.Cosìiduecucciolilavoraronosodo.
Allafine,quandofuilmomentodiesibirsi,LulusiavvicinòaRexeaglialtricuccioli.“Eccoilnostrotrucco!”annunciòfelice.
BoboeLuluiniziaronoagirovagare,LulusaltavaeBobolaseguiva,mentresirotolavanoperterraesirincorrevano.Eracosìdivertentechetuttiicuccioliiniziaronoaridereeapplaudirli.
Allafine,ancheselaloroesibizionenonerailclassicotrucco,portòunsaccodigioia.Charlie,unbassotto,siavvicinòedisse:“Nonimportailrisultato,cisiamodivertititutti!”
Dopoavermostratotuttiitrucchi,Rexraccolseipuntieannunciòivincitori.“Eccoirisultati:Luluèlacampionessa,matuttivoisietefantasticicuccioli!”
BobosisedetteaccantoaLulu,felice.“Grazie,Lulu.Nonimportasehoperso.Oggicisiamodivertititantissimo!”
Luluglidiedeunazampaesorrise.“Lacosapiùimportanteèstareinsiemeedivertirsi.Lebattaglienonservonosempreavincere!”
Ecosì,tuttiicucciolisiprepararonoperfesteggiareillorograndegiorno.Fecerounagrandefestaconcroccantinipertuttiegiocaronoperoresottoilsole.Ma,primaditornareacasa,BobosiavvicinòaRexechiese:“Possoparteciparel'annoprossimo?”
Rexsorriseconsaggezza.“Certo,Bobo!Ogniannoèunanuovaavventura!”
AlloraBobosisentìfelice.Nonservivaessereilmiglioreperdivertirsi.Laveravittoriaeralaloroamiciziaelagioiadistareinsieme.Così,daquelgiorno,ognivoltachesiavvicinavaunanuovabattagliadicuccioli,BoboeLulusapevanocheogniavventuraeraun'opportunitàperdivertirsienonpervincere.