La corsa nel parco
Un'avventura di corsa, amicizia e scoperta.

Eraunamattinafrescadiprimaveraeilsolesplendevanelcieloazzurro.LauraeMarcosieranodatiappuntamentonelparcoperunacorsa.Lauraeraunpo'nervosa;eralasuaprimavoltachecorrevaunagara.Seipronta?chieseMarcoconunsorrisoincoraggiante.Sì,credodisì!risposeLaura,cercandodinasconderelasuaansia.Ilparcoerapienodigente:bambinichegiocavano,canichecorrevanoefamigliechefacevanopicnic.L'ariaerafrescaeprofumatadifiori.Andiamo!disseMarco,eiduepartirono.
Iprimicentometrifuronofacili.Laurasisentivacomeunagazzella,leggeraeveloce.Marcocorrevaaccantoalei,incoraggiandola.Seifantastica!diceva.Madopounpo’,ilpercorsoiniziòafarsipiùdifficile.IlterrenodiventòcollinosoeLaurasentivalegambepesanti.Nonmollare!leurlòMarco.Lasuavoceeracomeun'ondadienergiachelaspingevaavanti.
Laurasiricordòdiquantoavesseallenato.LeieMarcosieranoincontratiognisabatopersettimane,correndoinsiemeeaiutandosiavicenda.Gliallenamentieranostatiduri,maavevanoancherisomolto.Inparticolare,ricordavaunavoltaincuiavevanocorsosottolapioggiaesieranopraticamentebagnatifradici.Quellavoltaèstatadivertente!pensòLaura,eunsorrisoleilluminòilviso.
Arrivaronoaunpuntopanoramicochedominavailparco.Marcosifermòedisse:Guardachevista!.Lauraguardòerimasecolpitadallabellezzadelposto:glialberiverdi,ilcieloserenoegliuccellichecantavano.Wow,èincredibile!esclamò.Eraimportanteprendersideimomentiperapprezzarelabellezzaintornoaloro.Avolte,durantelacorsa,cisidimenticadiguardareavantievedereciòchec'eraattorno.
Dopoaverammiratolavista,ripreseroacorrere.Aduncertopunto,Laurasiaccorsechec’eramoltagentechepartecipavaallacorsacomeloro.Siamoviciniall'iniziodellagara!disseMarco,eccitato.Laurasentivailcuorebattereforte.Tanticorridorilicircondavano,ognunoconlapropriastoriaesogni.Questolamotivòancoradipiù.
Quandogiunseroallapartenza,sentironol'emozionenell'aria.C’eranostriscionicolorati,musicaalmassimo,el’ariaerapienadigridadiincoraggiamento.Tuttisistavanopreparando.Laurasisentivaunpo'intimorita,maMarcolepreselamanoeledisse:Siamoquiinsiemeedobbiamogoderciquestomomento!.Lesueparolelediederocoraggio.
Ilpalcoeraoradavantialoroeungruppodipersoneiniziòacontareallarovescia.Cinque,quattro,tre...Ogninumerofacevacrescerelatensione.LauraguardòMarco,ilsuoamicoerafeliceelestavasorridendo.Poi,finalmente,arrivòilmomento:Via!
Conunfortescatto,icorridoripartirono.Laurasentìunascaricadiadrenalinae,senzapensarcitroppo,iniziòacorrere.Legambesimuovevanodasole.Ognipassoeracomeunbattitoditamburo,ognirespirounamelodia.Eraincorsaesisentivaviva,potente,comesepotesseconquistareilmondo.
LacorsaproseguìeleieMarcocorrevanofiancoafianco.Parlavano,ridevanoesiincoraggiavanoavicenda.Lagiornatastavadiventandoun’esperienzaindimenticabile.Laurastavascoprendononsoloilpiaceredellacorsa,maancheilvaloredell'amiciziaedelladeterminazione.Manmanochelacorsacontinuava,Laurainiziòasentirelafaticaneimuscoli,manonsilasciòscoraggiare.Marco,semprealsuofianco,laspronavacontinuamente:Dai,possiamofarcela!Nonsiamolontanidallameta!Lasuavoceeraunfarodilucenellanebbiadellastanchezza.Adognigiro,notavachepiùpersonesiunivanoalpercorso.Alcunicorrevanoveloci,mentrealtricamminavanotranquillamente,matutticonlostessoobiettivo:divertirsiefaredelbeneperlapropriasalute.
Auncertopunto,MarcosigiròversoLauraeledisse:Guarda,cisonoancheibambinichecorrono.Nonèbello?Lauravideungruppodibambinicorrereeridere,pienidienergiaegioia.Questaimmaginelafecesorridereerinnovòilsuospirito.Sì,èfantastico!rispose.Malacorsacominciavaadiventareveramentedifficile.Iloromuscolifacevanomale,eilfiatoeracorto.FuinquelmomentocheLaurasiricordòdiquantofosseimportantecredereinsestessietrovareforzanelleavversità .
Proprioquandopensavachenoncel'avrebbefatta,videroungrandestriscionechesegnavailtraguardo.Guarda,Laura!Siamoquasiinfondo!Marcourlò,lasuavocerisuonavacomeuntamburo.Laurasentìunanuovaondatadienergia.Possiamofarcela!sidisse.Cosìaccelerarono,spronatidall'emozionedeltraguardo.Nonimportavachestesserosudandoecheilorocuoribattesseroforte;quellochecontavaeralasensazionedidiventaresemprepiùforti.
Finalmente,idueamiciraggiunseroiltraguardo.Lauraloattraversòesifermò,ansimandomaincredibilmentefelice.Avevanocorsoinsiemeel'avevanofatto!Marcolestrinselamanoeledisse:Cel'abbiamofatta!Seistatofantastica!Laura,conilcuorechebattevaforte,sisentivaorgogliosadisestessa.Nonerasololacorsaaaverlaemozionata,maanchel'amiciziacheavevacondivisoconMarco.
Dopolacorsa,sisedetterosuunapanchinanelparcoperriprendersiegodersiilmomento.Pensochedovremmofarlopiùspesso,disseMarco,sorridendo.Sì,mièpiaciutotanto!risposeLaura.Inquelmomento,Laurariflettésuciòcheavevavissuto.Lacorsanonerasoloun’attività fisica,maunviaggiodicrescitapersonale,unmodopersuperarelepropriepaureescoprirenuovepotenzialità .Lasuaamicaleavevafattocapireche,anchequandolecosesifannodifficili,èimportantecontinuareenonarrendersi.
Mentretornavanoacasa,Laurasisentivaleggera,comeseavesseappenaconquistatounavetta.Lacorsaavevaresolaloroamiciziaancorapiùforte.Lauracapìchenonimportavalacompetizioneoilrisultato;ciòchecontavadavveroerailviaggioelepersonecheavevaaccanto.Avevaimparatoafareaffidamentosusestessaesuchilestavaintorno,equestaeraunalezionecheavrebbeportatosempreconsé.Lacorsanelparcoeradiventatapiùdiunsemplicesport;eradiventataun'esperienzadivita.
Lacorsanelparcononerasoloun'attività fisica,eraunsimbolodicomeaffrontiamolesfidedellavita.Ognipassodatoinsieme,ogniincoraggiamentoscambiato,siunisceperformarequalcosadipiùgrande.Lavitapuòessereunacorsalungaeimpegnativa,macongliamici,ilsupportoeladeterminazione,possiamoaffrontarequalsiasiostacolo.Lauracapìchelaveravittorianoneraquelladiarrivareprima,madiavereilcoraggiodipartecipareedigoderedelviaggio.Lacorsanelparcoeraunpromemoriache,avolte,imomentipiùsemplicipossonoportarcilepiùgrandigioie.Ecosì,conilcuoreleggeroenuovisogni,tornòacasa,prontaperleprossimesfidechelavitaleavrebberiservato.